電子辭典
-
馬耳東風
注音:
ㄇㄚˇㄦˇㄉㄨㄥㄈㄥ
拼音:
mǎěrdōngfēng
解釋:
東風吹過馬耳邊,瞬間消逝。比喻充耳不聞、無動於衷。語本唐.李白〈答王十二寒夜獨酌有懷〉詩。 △「耳邊風」、「秋風過耳」
用法說明:
比喻充耳不聞、無動於衷。
例 對於這些執迷不悔的人們,好言相勸往往變成馬耳東風。
例 老師們的耳提面命,她竟當成馬耳東風,一點也不在意。
例 他總不學好,把父母告誡的話都當作馬耳東風,置若罔聞。
例 跟你談的這件事,我是很認真的,你可別當作馬耳東風才好。
例 小明一心只想玩,把媽媽叫他先去做功課的話當作馬耳東風。
例 林老師雖然佷認真講課,學生卻把他的話當作馬耳東風,毫不在意。
例 對於師長的諄諄教誨,我們千萬不能當作是馬耳東風,而必須要牢記在心。
典故說明:
「馬耳東風」原作「東風射馬耳」,意指東風吹過馬耳邊,瞬間消逝。見於唐代詩人李白〈答王十二寒夜獨酌有懷〉詩。典源節錄的大意:在北窗下吟詩作賦盡談些風花雪月的事情,說得再多也不比一杯水來得有價值。世間的人聽到這些都轉頭就走,就像東風吹過馬耳,瞬間消逝無蹤,起不了任何作用,比喻充耳不聞、無動於衷。亦可省作「東風馬耳」,例如:宋代詩人范成大〈丙午新正書懷〉詩一○首之八:「栗里歸來窗下臥,香山老去病中詩。東風馬耳塵勞後,半夜雞聲睡熟時。」而「馬耳東風」則見於宋代蘇軾〈和何長官六言次韻〉詩五首之五:「青山自是絕色,無人誰與為容。說向市朝公子,何殊馬耳東風。」指的正是對事情漠不關心。
近義:
耳邊風, 秋風過耳, 無動於衷, 置若罔聞反義:
拳拳服膺, 銘記在心